Grand canyon

Vanochtend om half 5 vertrokken naar de grand canyon. Na een rit van zo'n 2 uur kwamen we aan bij de south entrance van de grand canyon. We waren daar om half 7 en 7 uur begon onze guided tour dus waren ruim optijd. Vanaf het visitor centre vertrokken we met de bus naar de south kaibab trailhead. Bij aankomst liepen we een pad op en direct had je een prachtig uitzicht op de grand canyon, schitterend gewoon. Na 5 minuten wachten had zich een groep verzameld van zo n 15 man. En met deze groep liepen we naar beneden, met een ranger. Zij vertelde over de geschiedenis van de grand canyon. De grand canyon is het oudste rotsachtige gebied van de wereld, het bestaan al 18.000 miljoen jaar. Vroeger, 200 miljoen jaar geleden was de grand canyon geheel gevuld met water, dit kan je je bijna niet voorstellen omdat het zo groot is. De vormen die je daar ziet zijn gekomen door stormen en door de zoveel verschillende soorten lagen van steen. Dit zorg er voor dat er allerlei kleuren zijn. De aparte vormen in de grand canyon worden gevormd door de verschillende klimaten. In de winter vriest het daar en gaat er ijs zitten tussen de gleuven, zodra het dan weer zomer word en dit ondooit knapt het zwakkere gesteent en daardoor instaan die aparte vormen. De heen weg viel ons reuze mee af en toe gleed je wel zowat uit. Wat wij er stom vonden er was een Engels gezin de ouders goeie sporschoenen aan en hun kind trekken ze crosqs aan onverstelbaar, dat meisje was ook uitgegleden op dr kont. Maar goed dat even ter zijde. Het was er stoffig, dit bleek ook wel toen we plaats moesten maken voor paarden die daar ook op dat smalle pad liepen. Was gewoon zielig om te zien want t was echt heel steil. Beneden aangekomen een prachtig uitzicht. De ranger verliet ons, en wij konden op eigen gelegenheid nog even genieten van het uitzicht. Schitterend geen woorden voor!!!na even wat gegeten en gedronken te hebben wij maar eens terug, want we wisten dit word een zware lange tocht. En ja hoor na twintig meter al helemaal buiten adem. Om de 20 meter moesten we stoppen om ff op adem te komen en wat te drinken. Dit werd tenslotte ook geadviseerd. Na veel gezweet kwamen we na1,5 uur klauteren boven. Hier even op de informatie orden gekeken en wat bleek nou, hoe dieper je in het dal bent hoe minder zuurstof je binnen krijgt. Overal werd ook aangeraden niet naar het dal te gaan t kan daar oplopen tot 45 graden in de schaduw, en dr is daar niets bijzonders. En naar beneden is niet zo erg, maar omhoog, daar vergissen mensen zich in. Aangekomen bij de auto zijn we nog wat gaan rondrijden op het park, overal had je uitzichtpunten, en nadat we een half uurtje gereden hadden hadden we uitzicht op de westkant van de grand canyon, en hier zagen we ook de Colorado river. Vervolgens reden we terug naar het visitor centre want we reden een beetje rondjes stonden we op de parkeerplaats moesten we ineens stoppen omdat er een eland over het parkeerterrein zo onze auto passeerde, en dat bees helemaal niet bang en nam alle tijd om over te steken, een een gewei op z'n kop denk wel van een meter lang. Geweldig om te zien. Uiteindelijk waren we om 17.00u weer terug in het hotel aardig afgepeigerd. Morgen op naar onze boottocht vanaf het plaatsje page, we gaan met een boot op de Colorado river een tocht maken....en ja dan nog maar 2 dagen en er is nog zoveel te zien